"Büyük Piramit'teki Π'nin Sırrı-2004" Genişletilmesi Hakkında
Yine zamanlamadan kaynaklanan bir diğer çalışmam. Bu çalışma, "Büyük Piramit'teki Π'nin Sırrı-2004" adlı kitabımın genişletilmesi sırasında ortaya çıkmış bir çalışmadır. Bu genişletme sırasında Zuccarelli ve Saint-Non tarafından Arşimet'in mezarının çizimlerinde görülen piramit nedeniyle ilkin Meroe Piramitleri'nden "Bölüm 1.7. Prens Taktidamani'nin Piramiti"ne ve sonra "Bölüm 1.8. Cestius'un Piramiti"ne çalışmak zorunda kaldım ve böylece Bölüm 1'e 2 yeni çalışma daha ekledim. Bu çalışmalar hakkında daha fazla bilgi için S. 39'daki Resim 1.29'un sağ tarafındaki paragrafa bakınız.
Cestius Piramiti
M.Ö. 18-12'de ilk Roma İmparatoru August'un muhafızlarından Gaius Cestius için yapılan piramit 330 günde inşa edildi ve 2000 yıl sonra 327 günde restore edildi. Restorasyon sonrasında piramit ile ilgili herhangi bir makale yayınlanmadı, dolayısıyla en çok yorulduğum yer burası oldu. Fakat gerek önceki ölçümler gerekse restorasyon sırasındaki ölçümler el altından verildiği (özellikle Mısır bilimci Pontani'nin makalesi) için bu zorluğu bir şekilde aştım ve piramitin ölçülerini hem Roma ayağına (RA) göre hem de Roma kübitine göre mükemmel bir şekilde çıkarttım. Bu araştırma esnasında İtalyan Mısır bilimci, mimar ve arkeolog Francesca Pontani'ye 3 mesaj gönderdim ve piramit ölçülerinin yer aldığı mesajımı restorasyonun başındaki İtalyan mimar ve tasarımcı Maria Grazzia Filetici'ye göndermesini (ki kendisine ulaşmak mümkün değildi) ve yanıt gelirse bana göndermesini istedim. Fakat ikisinden de bir geri dönüş olmadı. Moral bozmadım tabii ve araştırma ve çalışmalarıma devam ettim.
Piramit Ölçüleri
Piramit ölçülerini belirlerken en büyük sorun "Roma Ayağı" idi ve bu herkesin kabul ettiği 29.6 CM olarak bilinir. Fakat piramit tabanı 29.5 M olarak ölçüldüğünden Greaves ve Plinius'un ölçülerine başvurmak zorunda kaldım. Onların ölçülerini Tablo 1.6 ve 1.7'de detaylı bir şekilde verdim ve piramit tabanının 100 RA olduğu sonucu çıktı (ki bunda hemen herkes aynı fikirdedir). Ancak sorun bundan sonra başlıyor ve piramit yüksekliği kesin olarak belirlenemiyordu. Çünkü piramit yüksekliği için herkes farklı bir şey söylüyordu: 36 M, 36.27 M, 36.40 M, 37 M vs.
Piramitin yüksekliğini restorasyon sırasındaki Resim 1.30'da gördüğünüz bir ustanın elindeki çalışma planı, Güneş ile piramitin yüksekliği için yaptığım ölçümler (ki bu bir yerde sizi modern Thales olmaya zorlar) ve Giza Piramitleri'ndeki tecrübemi işin içine katınca belirlemem zor olmadı. Çünkü her mimarın elinde iyi-kötü bir plan vardır ve yapıtını ona göre yapar. Başarıyı getiren şey, ölçümlerden çok budur. Buna göre restorasyon sırasında piramit yüksekliğinin 36.40 M olarak ölçülmüş olması eski Roma ayağını tam olarak bilmediğiniz sürece sizin için pek bir anlam ifade etmez!
Burada hemen belirtmekte fayda var ki, piramit tabanının 29.5 ve yüksekliğinin 36.40 M yaklaşık ölçümlerdir ve bunları MM'lik olarak ölçemediğiniz sürece bir turistten farkınız kalmaz!
Şimdi piramitin ölçülerine geçersek piramitteki tasarım dik üçgeni M=16+2/3 modülü olmak üzere
(1) (a,h,r)=M(3,7+5/12,8)
dir.
Buna göre piramit tabanı, taban köşegeni, yüksekliği, yanal yüz yüksekliği ve eğimi (seked) belirlemek son derece kolay olur. Bunlara ek olarak piramitin kaide köşegeni ve kaide yüksekliğini de verdim!
Piramit Planındaki Mısır Etkisi
Piramitin planını Şekil 1.32'de verdim ve orada piramitin tabanının orta noktasıyla yüksekliğinin orta noktasını birleştirmek suretiyle ABC dik üçgeninin eğim açısı 51° 01' 39'' çıktı. Bu, Menkaure piramitinin 51° lik eğim açısına oldukça yakındır!
Piramit Planındaki İnanılmaz Detay
(1)'e göre piramitin eğim açısı 67° 58' 37'' dir. İtalyan astronom Constantino Sigismondi, 28 Mayıs 2015, 13:45:17'de piramit tepesindeki paratonerin gölgesinin kuzeydoğu yüzünü tam 2 eşit parçaya ayırdığı zaman Güneş'in azimutunu 204.27° ve yüksekliğini 68.07° olarak ölçtü. Bu sırada Francesco Di Vita fotoğraf çekimi yaparken Constantino Sigismondi ölçüm yapıyordu. Fakat Sigismondi bu ölçülere bir anlam veremediğinden, önceki araştırmacılarda olduğu gibi, piramitin tabanını 100 RA ve yüksekliğini 125 RA almak zorunda kaldı. Ama bu ölçüler tam da araştırmamdan elde ettiğim sonuçlara paralellik gösteriyor ve Tablo 1.9'dan görüldüğü gibi Güneş'in eğim açısı yıllara göre değişiyordu!
Büyük İtalyan mimar Celeste Rinaldi'ye selam!
Sigismondi piramitin eğim açısını bu şekilde ölçeceğine keşke Rinaldi gibi doğrudan ölçseymiş. Ancak ne yazık ki 1963-1977'de "L'Architettura Delle Piramidi Menfite Parte II-VII" kitaplarını çıkartan İtalyan inşaat mühendisi ve mimarı Celeste Ambrogio Rinaldi (1902-1977) ve yardımcısı Vito Maragioglio (1915-1976)'nun ömürleri yetmediği ya da Petrie'nin tam tersini yapıp (ki ilkin 1880'de Stonhenge'te çalışmış ve daha sonra Mısır'a gelerek 1880-1882'de Giza Piramitleri'nde çalışmıştı) Roma'daki bu piramiti unuttukları için onların yerine ben çalıştım. Bu görevi büyük bir gururla üzerime aldım çünkü günümüz İtalyanları bu piramite sadece turistik gözle bakıyorlar. Restorasyon sırasında bile!
Gaius Cestius'un Ölüm Tarihi
Şimdi piramitin eğim açısını belirlediğimize göre, Güneş ışıklarının piramit yüzlerine (kuzeydoğu yüzü hariç) dik geldiği duruma da bir bakalım.
Şekil 1.33'te gördüğünüz gibi piramitin tepe açısının yarısı Güneş'in anılan yüzlere dik geldiği durumdaki açıyı verir. Bu açı piramitin eğim açısının tümleri olduğundan
(2) 90°-67°58'37''=22°01'23''
dir.
İşte bu açıyı veren tarihi araştırdığınız zaman Tablo 1.9'da gördüğünüz üzere "15 Mart" çıkar. O halde Gaius Cestius'un ölüm tarihi M.Ö. 15 Mart 12-18'dir. Bu tarihteki ay ve gün aynı zamanda Jül Sezar'ın ölüm tarihini (Jülyen takvimine göre M.Ö. 15 Mart 44) gösterdiğinden O'nun hakkında da genişçe bir araştırmada bulundum ve makaleme ekledim!
Teori Π Günü'nde Denendi!
14.03.2024, 12:20.
İlk Roma İmparatoru Augustus'un muhafızı Gaius Cestius'un ölüm tarihini bugün test ettik. Bkz.
Prof. Dr. Sigismondi, teoriyi 14.03.2024, 08:29:48'te test etti!
Teoriyi tam olarak doğrulayamadık; sadece bir yaklaşımda bulunduk. Şöyle ki, bunun için İtalyan astronom Prof. Dr. Constantino Sigismondi ile bazı yazışmalarda bulundum ve o da bu yazışmalar doğrultusunda 14.03.2024 sabahı Cestius Piramiti'ne gidip bir deney yaptı. Ama teorinin doğrulanması için 15.03.2024, 08:28:01'de denenmesi gerekiyordu, çünkü piramitin azimutu ve güneydoğu (doğunun güneyi) yüzündeki eğim bu deneyin en uygun olduğu tarihin 15 Mart 2024, 08:28:01 olduğunu söylüyordu!
Deney Öncesi Yazışmalar
Prof. Dr. Sigismondi'ye ilkin 13.03.2024, 19:57 ve 20:03'te 2 farklı e-posta adresine e-posta göndermiş ve mesajımın sonunda deneye ait fotoğraf ve mümkünse Youtube'a bir video koymasını istemiştim (Bkz. 13.03.2024, 19:57). Bu mesajımda ona 28 Mayıs 2015, 13:45:17'de piramitin kuzeydoğu (kuzeyin doğusu) yüzünde yaptığı deneyini hatırlatarak 3 soru sordum ve bu soruların altında makalemdeki Şekil 1.33'e göre piramitin eğim açısının 67°58'37'' olduğunu, dolayısıyla Güneş ışıklarının piramitin güneydoğu yüzüne dik gelme açısının 22°01'23'' olduğunu bildirerek Tablo 1.9'daki turkuaz renkli bölgedeki Güneş'in yüksekliklerini verdim. Ama son paragrafta bu deneyin 15.03.2024, 08:28:01'de yapılması gerektiğini belirttim. Çünkü bu tarihte Güneş'in azimutu 114°16.142' (114.2690333...°=90°+24.2690333...°) ve yüksekliği 22°04.603' idi. Bu azimut Sigismondi'nin 28.05.2015, 13:45:17'deki deneyindeki Güneş'in 204.27°=180°+24.27° azimutundan elde edilen sonuç ve yüksekliği bu azimutla birlikte Tablo 1.9'un altında verdiğim piramitin T tepe noktası ya da taban merkezine göre Starry Night Pro Plus 8 programından elde ettiğim sonuçtu.
İkinci olarak 14.03.2024, 02:57'de Sigismondi'nin Cestius Piramiti'nde yapacağı deney için 15 Mart 2024 tarihine ilişkin Starry Night Pro Plus 8 programından elde ettiğim verileri tekrar verdim ve bu anı teleskop ve fotoğrafla yakalayarak Youtube'a koymasını istedim. Çünkü orada olmadığım için bu deneyi kendisinin yapmasının gerektiğini söyledim.
Üçüncü olarak 14.03.2024, 09:26'da Sigismondi'ye, 14.03.2024, 13:55'teki mesajına yanıt olarak Tablo 1.9'un karmaşık olduğunu ve orada 1'i gerçek ve diğer 3'ü yaklaşım olmak üzere 4 farklı tablonun mevcut olduğunu ve 15 Mart 2024'teki deneyi mutlaka yapmasını istedim. Bu deney için 15.03.2024'teki verileri 3. kez vererek dikkat çektim. Çünkü böyle şeyler uyumaya gelmez!
O bu mesajlarıma karşılık ilkin 14.03.2024, 02:57'deki ilk mesajım için 14.03.2024, 08:22'deki (ki bu Roma'da 06:22 demektir) yanıt mesajında hipotezimin ilginç olduğunu ama bugünlerde böyle bir şeyi yapmasının kendisi için mümkün olmadığını, deneyin bugün 8:29:48'de yapılabilir olduğunu, çünkü bu saate göre efemeridlerin doğru olduğunu ancak bu mükemmel hizalamanın net bir kanıtının olmadığını belirterek bunu nasıl kanıtlayacağını düşündüğünü söyledi.
Kanıt İçin Bir Araştırma
O bu kanıt için Stellarium 0.20.2 programıyla yaptığı araştırmada Güneş ışınlarının piramitin güneydoğu yüzüne dik geldiği 14.03.2024 için 08:29:48'i buldu. Fakat Güneş'in azimutu 114°50'38.8'' iken yüksekliği 22°01'35.6'' idi. Yani Güneş'in yüksekliğini Şekil 1.33'e göre mükemmel bir şekilde yakalarken (ki 22°01'23'' idi) azimutu kaçırıyordu (ki 114°16'12'' idi) (Bkz. 2024-03-16_075907. Bu, Sigismondi'nin Stellarium 0.20.2 programıyla bulduğu verilere Starry Night pro Plus 8 ile yapılan yaklaşımdır. Daha iyi bir yaklaşım için şuna bakınız: 2024-03-16_162957. Yani Güneş'in azimutunun hatalı olduğu her 3 yaklaşımdan da görülüyordu. Oysa Sigismondi'nin 2024-03-16_162450'deki gibi bir yaklaşımda bulunması gerekiyordu). İşte mükemmel hizalama için bu ikisinin aynı anda gerçekleşmesi gerekiyordu. Buna göre Sigismondi'nin Starry Night Pro Plus 8 programına göre yaptığı yaklaşım 2024-03-16_162524 iken gerçekte 2024-03-16?162450 idi!
Bununla birlikte Tablo 1.9'daki M.S. değil M.Ö. olması gereken 13-17 tarihlerindeki 42°08' lık enlemi anlamadığını söyledi. Ama bu sonuç Tablo 1.9'un üstünde açıkça gösterdiğim gibi Dünya'nın presesyon hesabından çıkmıştı (ki bu sonucu Jürgen Giesen'nin "Obliquity Applet" programından alarak bulmuştum ki bu doğrudur).
Deney
Sigismondi, İkinci olarak 14.03.2024, 10:16'daki mesajında deneyin yapıldığını ve 08:29:48'de Güneş ışınlarının piramitin güneydoğu yüzüne 1° den az yaklaşıkla dik geldiğini, ama bu deneyin tekrarı için yarın uygun olmadığını söyledi. Ayrıca Cestius'un M.S. 13'teki ölüm tarihinin düzeltilmesi gerektiğini bildirdi ki, makalem Türkçe olduğundan bu yanlış anlaşılmayı M.Ö. 13 diyerek düzelttim (Bkz. 14.03.2024, 13:55).
Burada Sigismondi'nin 08:29:48'de Güneş'in yüksekliğini klasik yöntemle ölçmüş olduğunu, dolayısıyla bir yaklaşımda bulunduğuna dikkat ediniz. Oysa bu deneyi 15.03.2024'te 08:28:01'de yapmış olsaydı, Güneş'in azimutunu 114°16.107' ve yüksekliğini 22°4.580' olarak görmüş olacak yani Güneş ışınlarının piramitin güneydoğu yüzüne tam dik gelmiş olduğunu görecekti (Bkz. 2024-03-16_162403). Ama hava muhalefeti nedeniyle (ki Roma'da hava sıcaklığı 17 °C ve parçalı bulutluydu) Sigismondi'nin bu deneyi bir gün önce yapması bizim için iyi oldu!
Sigismondi, mesaj gönderdi!
22.03.2024, 00:56:12.
Sigismondi, 18.03.2024, 23:38'de gönderdiğim e-postaya 18.03.2024, 23:38'de bir yanıt gönderdi. Bu e-postanın Türkçesiyle birlikte değerlendirilmiş şekli şuradadır. Ama ben onu tam 4 kez uyarmama rağmen yani deneyin 15.03.2024, 08:28:01'de (ki saat kesine yakındı) yapılması gerektiğini söylememe rağmen yanlış deneyimlerinin kurbanı oldu. Çünkü metot sağlamdı ve tarih de doğruydu!
Güncelleme!
03.26.2024, 03:40:46
"Bölüm 1.8. Cestius'un Piramiti" adlı makalemi bazı bulgular (Vitruvius, Christian Tietze, Tablo 1.9, film linkleri vb.) nedeniyle güncelledim.
Bu makalenin ilk yayını şuradadır:
1. Bölüm 1.8. Cestius'un Piramiti, 11.03.2024, 03:34:20.
Şimdi bu güncellemelerin neler olduğunu göstereyim!
1) Vitruvius'un "De Architectura" kitabındaki antik mimari yapıtlardaki modüller.
Romalı mimar Vitruvius'un M.Ö. 30'da yazdığı "De Architectura (Mimarlık Hakkında)" adlı kitabını (ki bu kitapla birlikte açıklamalı olanına da bakınız) detaylı bir şekilde inceledim ve orada antik döneme ilişkin verilen mimari yapıt örneklerinde modüllerin kullanıldığını gördüm. Örneğin Vitruvius'a göre Toskana (Tuscan) Tapınağı'nın yer ve ön cephe planları şu şekildedir:
Vitruvius'a göre Toskana Tapınağı. Tapınaktaki parçaların uzunlukları birbiriyle bağlantılıdır ve aynı tür bağlanma işlemindeki birim uzunluğa "modül" denir. Örneğin tapınağın ön cephesindeki alınlığın yüksekliği |AB| iken typanumundaki (alınlıktaki üçgen) hipotenüs 5|AB|'dir (Bkz. "L'Architettura delle Piramidi Menfite. Parts II-VIII". Rinaldi, bu kitaplarda, özellikle IV ve V'te, "Tympanum" ve diğer mimari terimlerin ne anlamada geldiğini güzelce açıklar). Buradaki modül |AB|'dir. Bir diğer örnek sütunlardır. Sütunlar tapınak genişliğinin 1/3'ü yani 5/3 Parça ya da 7D (ki D, sütunların taban kalınlığıdır) olduğundan 7D=5/3 Parça eşitliğinden D=5/21 Parça elde edilir. Buna göre sütunların taban yükseklikleri kalınlıklarının yarısı olduğunda D/2=5/42 Parça olur. Bu örnekteki modül ise D'dir (Bkz. Kitap IV, Bölüm 7, Toskana Tapınakları).
1. Tapınağın inşa edileceği yer uzunlamasına 6 parçaya bölündükten sonra, bir tanesi düşülsün ve geri kalanı genişliğine verilsin. Sonra uzunluk iki eşit parçaya bölünsün; bunlardan içteki kısım cellae için yer olarak ayrılsın ve ön taraftaki kısım sütunların düzenlenmesi için bırakılsın.
2. Sonra genişlik 10 parçaya bölünsün. Bunlardan sağdaki 3'ü ve soldaki 3'ü küçük cellae'lere ya da alae olacaksa alae'lere, diğer 4'ü de tapınağın ortasına ayrılsın. Cellae'nin önündeki boşluk, pronaos'ta, sütunlar için şu şekilde işaretlensin: Köşe sütunları, dış duvarların çizgisi üzerinde antae'nin karşısına yerleştirilmeli; ortadaki 2 sütun, antae ile tapınağın ortası arasındaki duvarların çizgisine yerleştirilmeli; ve ortada, antae ile ön sütunlar arasında, aynı çizgiler üzerinde düzenlenmiş ikinci bir sıra. Alttaki sütunların kalınlığı yüksekliklerinin 1/7'si, yükseklikleri tapınağın genişliğinin 1/3'ü ve üstteki bir sütunun küçülmesi alttaki kalınlığının 1/4'ü olsun.
3. Tabanlarının yüksekliği bu kalınlığın yarısı kadar olmalıdır. Tabanlarının kaidesi dairesel olmalı ve yüksekliği taban yüksekliğinin yarısı kadar olmalı, üzerindeki torus ve kongé kaide ile aynı yükseklikte olmalıdır. Başlığın yüksekliği bir sütunun kalınlığının yarısı kadardır. Abaküs, bir sütunun tabanının kalınlığına eşit bir genişliğe sahiptir. Başlığın yüksekliği 3 parçaya bölünsün ve biri kaideye (yani abaküse), ikincisi ekinusa ve üçüncüsü de kongesiyle birlikte boyunluğa verilsin.
4. Sütunların üzerine, binanın büyüklüğüne uygun bir yüksekliğe kadar birbirine tutturulmuş ana kirişler yerleştirin. Birbirine tutturulan bu kirişler, kalınlıkları sütunun tepesindeki boyunluğa eşit olacak şekilde döşenmeli ve kavelalar ve güvercin kuyruklu zıvanalar aracılığıyla, tutturma sırasında aralarında 2 parmak genişliğinde bir boşluk kalacak şekilde birbirine tutturulmalıdır. Çünkü birbirlerine temas ederlerse ve bu nedenle aralarında hava delikleri bırakmaz ve hava akımına izin vermezlerse, ısınırlar ve kısa sürede çürümeye başlarlar.
5. Kirişlerin ve duvarların üzerinde mutüller bir sütun yüksekliğinin 1/4'üne eşit bir mesafeye kadar çıkıntı yapsın; önleri boyunca çivi muhafazaları; yukarıda, alınlığın tympanumunu (alınlıktaki üçgen) ya kagir ya da ahşap olarak inşa edin. Alınlık sırt direği, ana kirişleri ve aşıklarıyla birlikte öyle inşa edilmelidir ki saçaklar tamamlanmış çatının 1/3'üne eşit olsun.
Bu hatırlatmayı Cestius Piramiti'nin planını verdiğim Şekil 1.32'de yaptım. Çünkü tabanı 3 ve yüksekliği 7+5/12 olan dik üçgenin hipotenüsü
(3) √(32+(7+5/12)2 = √(9+55.0069444...) = √64.0069444... = 8.000434016... ≅ 8
olduğundan piramitin temel üçgeni (a,h,r)=(3,7+5/12,8)M idi. Burada M modülü piramitin tabanı 2a=100 Roma Ayağı (RA) olduğundan 3M=50 RA eşitliğinden M=50/3=16+2/3 olarak elde edilmektedir. Fakat (a,h,r) üçlüsünü M modülüne göre yazmayı Vitruvius'tan öğrenmedim. Çünkü Giza Piramitleri'nde çalıştığımdan, özellikle Büyük Piramit'in tasarımından hareketle bu üçlünün anıldığı gibi M modülüne göre yazılmış olduğunu anlamakta gecikmedim. Ama günümüz mimarlarının bunları anlayabilmesi kolay değildir. Bir örnek vermek gerekirse hem Resim 1.1.15'te görülen İtalyan ressam, mimar ve mimar teorisyeni Cesare Cesariano (1475-1543) gibi olmanız hem de bu antik yapıları çok iyi bilmeniz gerekir!
2) Christian Tietze'nin piramitin eğim açısını 68° olarak ölçmesi hakkında.
Alman Mısır bilimci Christian Tietze, "Die Pyramide: Geschichte-Entdeckung-Faszination. 1. Aufl. Tietze, Christian: Verlag: Potsdam, Arcus Verlag, 1999" kitabında piramitin eğim açısını 68° olarak verir. Bunu makalemi ilk kez 11.03.2024, 03:34:20'de yayımladıktan çok sonra Google'da araştırma yaparken "In The Hall of Ma'at"taki "What is the angle of slope for the Cestius pyramid in Rome" tartışmasında gördüm. 1 yıl önce yapılan bu tartışmada piramitin eğim açısının bilinen 68.2° ile Christian Tietze'nin verdiği 68° tartışılmış ama kayda değer bir sonuca ulaşılamamıştır. Çünkü piramit için bilinen ya da varsayılan şey, tabanı 100 RA (29.5 M) ve yüksekliği 125 RA (37 M) olduğu idi. Dolayısıyla buradan piramitin eğim açısı da Tan-1(125/50)=Tan-12.5=68.19859051...°≅68.2° oluyordu (Bkz. Prof. Constantino Sigismondi'nin bana 18.03.2024, 23:38'de gönderdiği e-postanın sonundaki Not'a).
Buna nasıl uyandığımı soracak olursanız, makalemin 40. sayfadaki "Taban"ında piramitin tabanını anlatırken John D. Muccigrosso'nun "The Pyramid of Gaius Cestius-Measuring a side" sayfasından uyanmıştım. Çünkü D. Muccigrosso, piramitin yüksekliğinin tabanına oranı için "1.23" sabitinden söz ediyor ve Büyük Piramit'te çalıştığımdan bu benim için sır değildi. Çünkü bu değer Büyük Piramiti'n yanal yüzünde mevcuttu ve oradaki dikdörtgenin oranından √5-1'den geliyordu. Bu ise Φ altın oranın tersi demekti ve bu oranı fark etmeseniz de her gün görüyorsunuz (Bkz. "LG'nin Yeni Nesil Televizyonu", S. 5).
Fakat ben bu oranı ilkin, D. Muccigrosso'dan daha iyi şekilde,
(4) 39.40 M/29.50 M = 1.233665084...
şeklinde görüyor ve o zaman bu oranın Büyük Piramit'tekine çok yakın olduğunu anlamıştım (Bkz. (1.152)). Daha sonra (1.153)-(1.155)'e göre piramitin (a,h,r)=(3,7+5/12,8)M temel dik üçgenini keşfettim! Yani biz binbir dereden su getirirken İtalyanlar 2036+ yıldır piramite bir turist gibi bakıyorlardı ve doğrusu bu, mimarlığın beşiği olarak anılan İtalya'ya hiç yakışmıyordu!
Not. Tartışmada geçen 68°'yi "Pyramids and Obelisks Beyond Egypt" kitabının 125. sayfasındaki 5. dipnotta görebilirsiniz. Orada bu bulgunun Christian Tietze'nin anılan kitabından geçtiği söylenmekle birlikte, 2005 baskısında 92. sayfada geçtiği bildirilir ve kitabın bazı sayfalarını 2002 baskısında görebilirsiniz.
Bu kitabı almadım ama bu bulgu orada muhtemelen şu pasajdaki gibi geçiyordu (Bkz. "Pyramids and Obelisks Beyond Egypt", S. 125, Figure 1'in altındaki metin):
"The pyramid was built around a core of concrete with a skin of brick, and clad in white Luni marble. 4 The base of the structure is a square measuring 29.6 meters (100 Roman feet) on each side and reaches a height of 37 meters (125 Roman feet), with a slope of 68°. 5 Within it is a shallow vaulted, rectangular burial chamber measuring about 23 square meters accessed through the short end via a long, narrow corridor (fig. 2). The rather spare interior is not decorated in an Egyptianizing style but in a typical urn and panel motif."
Yani Christian Tietze de hata yapıyor görünüyor. Çünkü Tan-1(125/50)=68.19859051...° dir. Oysa 68° olarak ölçmüştü! Ezberleri bozmak gerekiyor!